Ben mi çok hassasım, hayat mı çok incitici?

Günler akıp gidiyor su gibi. Her gün bir şeyler kaybediyorum kendimden. Her gün bir yerde bir parçamı bırakıyorum. Her gün ağlıyorum. Şu bir haftadır neler yaşadığıma, ne kadar üzüldüğüme bakıyorum, en son eski sevgilim tarafından mezuniyet balomda terk edilişimde üzülmüştüm bu kadar. Neyse, bu konuya hiç girmeyelim bence..

Düne kadar sevgilimle aramın bozuk olduğunu söyleyeyim. 1 hafta boyunca kendimi nasıl yıprattığımı düşünüyorum da, “sevmek kimi zaman rezilce korkudur” mısrası düşüyor aklıma. Gözlerim kapanıyor , kalbimin ağırlığı kirpiklerimde.  Ben ölmeden barıştık Allah’tan. Barıştık barışmasına ama, rahat bırakmadılar.. Şu iki gündür de bir öğretmen yüzünden, okulda ağlıyorum. Sürekli sevgilim ile ilgili laf sokuyor. Herkesin içinde küçümsüyor.. Bunlara zor katlanıyorum, bir de bugün bana , “senin bir tane 11’lerden bir tane de 12’lerden sevgilin var” demez mi? Der.. Ağzının içine eder gibi, seni yerin dibine sokar gibi, seni küçük sürtük der gibi der hem de .. “Oha o nerden çıktı?” gibi bir tepki. Üstüne sinir krizleri , üstüne bağırış çağırış.. İlk iki ders İngilizce, sonra ki 2 ders almanca. Hoca dersimizi aldı ve konferans salonuna gelin dedi.. Meğersem sevgilimin sınıfına dersi varmış, iki sınıf ortak ders yaptık.. Aslında Oğuzhan ve ben en arkada üniversite düzeyinde test çözdük.. Bütün herkes önde konu dinliyor, saçmalık bu ya biz arkada test çözemiyoruz.. Sinir etti beni, 4 ders geçti böyle.. Öğle arasına da çıkarmadı mı.. Bir ton ödev verdi mi.. Ödev dediğim bir insan evladına yapılacak bir şey değil. Hafta sonu telefonunu kapa, ders çalış diyor. Sürekli laf sokuyor, yetmiyor dil anlatım dersinde gelip “lise aşkı saçma bir şey, evleniceksin, okumamış olacaksın, kocan seni dövcek, ben kariyer yap diye diyorum” demedi mi. Ben orada en yakın arkadaşımın ağladığını gördüm. Bende ağladım sadece. Dil anlatım hocasıyla konuşa konuşa ağladım. Herkesin içinde yapılacak şey değil.. Bir yıldır olacak iş değil. Özel hayatıma karışma be adam.. Düş yakamızdan.. Belki ben “ÇOCUK DA YAPARIM KARİYERDE!” kafasındayım, o zaman ne olcak? Lütfen bak sinirlenecek halim mecalim kalmadı.. Gözümde yaş kalmadı. Ufacık şeyler gibi görünse de , değil işte. Kalbi kırılıyor insanın.