27 Mayıs 2012 Pazar

Oh Thanks God?!

     Herkes kendini bir şey sanar. Bazı aklı küçük egosu büyük insanlarda dünyayı sanki kendileri yönetiyormuş gibi diklenirler hayata ve içindeki insanlara.
     Özgürlük herkesin bencilce yorumladığı bir şey olsaydı dünya yaşanamaz bir hale gelirdi. Çoğunluk böyle olmadığı için genel olarak rahatız. Ama dikkat! Karşınıza egolarıyla manevi dünyanızı yaşanmaz hale getirmek için çabalayan insanlar çıkabilir. Hırslarını size karşı keskin bir silah, egolarını sarsılmaz bir güç olarak kullanmak isteyebilirler. Ahh şu kibirli insanlar ve o harika hayal dünyaları.. Duygularını kötüye kullanacak kadar aciz insanlar. Tıpkı teknolojinin yararını atom bombasına dönüştüren zavallı beyinler gibi.
     Daha kendini bile yönetemeyen insanların bir şeyleri kontrol dahilinde tutmaya çalışması ne kadar zavallıca. Farkında olmuyoruz ama insanlar yıpranıyor hayatları etkileniyor. Kimse kimsenin egosunu tatmin etmek için ona boyun eğmek zorunda değil ki!  Yaptırımların türlü yolları denense de bazılarının "insanları kazanmak" diye tabir ettiği benimse "yönetme isteği" olarak bildiğim olay, herkeste işe yaramıyor. Herkes yapmacık sevgilerin yalan dünyasında mutlu olamıyor.
        İleri görüşlü olmayan insanların bile tahmin edebileceği bir şeyi dile getirmek istiyorum;
                  "Gün gelecek, o sarsılmaz sandığınız egolarınız sizi yok edecek."