4 Haziran 2012 Pazartesi

Allah belamı versin ki şaka


   Bir isyan ruh haliyle daha sizlerle birlikteyim. Şimdiden beni dinlediğiniz için thank you all my readers..  (Neden yarı İngilizce yarı Türkçe yazdım bilemiyorum)
     Beni bilen bilir. Eğlenceli bir insanımdır. Yanımdaki insanların rahat olması için dikkatli davranırım. Yeri geldiğinde güzel espriler yaparım. Kendime has saçmalama yöntemlerim vardır. Uzatmaya gerek yok yanımdaki insanı bir şekilde güldürürüm. Ama güldürme şekillerimin arasında asla “şaka yapmak” olayı barınamaz. Çünkü ben şaka yapamıyorum!
     Evet bu neden kafaya takılacak bir şey olsun ki diyebilirsiniz. Dinleyin de görün niye sözde böyle basit bir şey(!) kafaya takılırmış.
    Hepimizin bildiği üzere dünya çok boktan bir yer. Bu gerçeği hatırlattıktan sonra anlatmaya başlayayım yavaş yavaş..           
   Günümüz gençliğinin kusursuz en popüler uğraşlarından biridir “şaka yapmak”. Herkes mutlaka bir gün şakaya maruz kalır ve herkes farklı farklı tepkisini ortaya koyar. Bana eşek şakası yapılsa dahi onun şaka olduğunu anlarım ve mizaha saygımdan gülerim. Herkes güler. Gerekirse rezil olurum kızarır bozarırım ama şaka sonuçta gelir geçer. Dünyanın kanunu budur şaka yapılan kişi bu duruma düşecektir.
     Peki bu kurallar neden ben şaka yapınca geçerli olmuyor ? Peki ben şaka yapınca insanlar neden alınıyor, küsüyor, bana trip atıyor ? Sıçayım dünyanın adaletine. Olmayan adalete sıçıyorum tabi birde orası var. (Vaybe, isyan altında sosyal mesaj da verdim.)
      Benim şaka olarak söylediğim tek kelime, dönüp dolaşıp küresel kriz haline gelecek, bunu ezberledim artık. Bu bir “İ*** F**** laneti”. (kimliğimi açık edemem herhalde)
      Tamam ben şaka yapma yetisi eksik olarak dünyaya geldim diyelim. Ama sonuç olarak dünyaya geldim di mi insanım bende. Allah belamı versin ki ağzımdan bir şaka kaçtı kaçmaz olaydı. (ağzından şaka kaçırma gibi bir deyimi de uydurmuş buluyorum) Ağzımdan kaçan şakanın aşama aşama ağzıma sıçma gibi bir huyu var.
    1.Aşama : “Oha”
    2.Aşama : Trip atma
    3. Aşama : Küsme
    4. Aşama : Vicdan azabı çektirme
    5. Aşama : Şakanın dönüp dolaşıp yüzüme vurulması
    6. Aşama : Benim sinir krizi geçirip saçımı başımı yolmamdan oluşan kaçınılmaz son.

      Her konuda insanlarla, kurallarla, kurumlarla, çıkmaz durumlarla ve gerekirse kendimle bile kanımın son damlasına kadar savaşan bir insan olarak bu konuda kaderime boyun eğmiş olduğumu duyurmakta ve nacizane şaka yaptığım biri olursa bu yazıdan sonra bana bir miktar anlayış göstermesini arz etmekteyim. (bir cümleyi bir paragraf uzunluğu kadar devam ettirebildiğim için kendimi tebrik ediyorum ama bu şaka yapamadığım gerçeğini değiştirmiyor)

 Başta teşekkür etmiştim buraya yazacak bir şey kalmadı.